Stan faktyczny:
Pracownik został zwolniony z powodu likwidacji stanowiska pracy, z 3 miesięcznym okresem wypowiedzenia. Pracownikowi została wypłacona odprawa zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Pracownik odwołał się do sądu pracy, domagając się przywrócenia go do pracy. Sąd I instancji przywrócił pracownika do pracy. Wyrok został utrzymany również przez Sąd II instancji. W terminie 7 dni pracownik złożył wniosek o gotowości podjęcia pracy. Pracownika skierowano na badania wstępne i ponownie przyjęto do pracy.
Pytania:
- Czy pracownikowi przysługuje wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy (art. 47 KP)?
- Czy wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy wypłacane jest na wniosek pracownika czy też powinno wynikać z pozwu i być zasądzone wyrokiem sądu?
- Czy pracodawcy przysługuje zwrot wypłaconej trzymiesięcznej odprawy i w jakiej dacie staje się wymagalny?
- W jaki sposób powiadomić pracownika o tym, że ma zobowiązanie wobec pracodawcy (zwrot odprawy) oraz czy można zaliczyć na poczet wynagrodzenia (art. 47 KP) część nienależnej odprawy?
- Pracownik został też zwolniony na krótko przed ograniczeniem wynikającym z art. 39 KP (od 09.06.2019 rozpoczynał się okres ochronny, a rozwiązanie umowy nastąpiło 31.03.2019 ). Czy ten fakt ma znaczenie w niniejszej sprawie?
Odpowiedzi:
Ad. 1 i ad. 2 Tak, pracownik po przywróceniu do pracy zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy. Jest to jednak uprawnienie pracownika, z którego nie musi korzystać.
Uzyskanie wynagrodzenia przez osobę przywróconą do pracy nie jest bowiem możliwe bez zgłoszenia roszczenia o jego zasądzenie. Roszczenie o zasądzenie wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy może być dochodzone przez pracownika w drodze odrębnego powództwa, jak również wraz z roszczeniem o przywrócenie do pracy. Jeśli pracownik nie zgłaszała takiego roszczenia w trakcie postępowania o przywrócenie do pracy, ma prawo do wystąpienia do sądu z takim powództwem.
Ad. 3 i ad. 4 Wraz z przywróceniem do pracy wypłacona odprawa traci podstawę prawną i staje się świadczeniem nienależnym. Wobec czego zastosowanie znajdują tu odpowiednie przepisy KC. W pierwszej kolejności należałoby skierowanie do pracownika wezwania do zapłaty nienależnie otrzymanej odprawy. W przypadku, gdyby pracownik wystąpił o wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy możliwe byłoby dokonanie potrącenia, czyli umorzenia do kwoty niższej.
Ad. 5 Nie ma to znaczenia, ponieważ w momencie wypowiedzenia umowy pracownik nie był jeszcze objęta ochroną przedemerytalną.
