Czym jest tzw. „przerwa obiadowa” w pracy?
Oprócz wynikającej z art. 134 KP, 15-minutowej przerwy w pracy, pracodawca może ustalić bądź w regulaminie wewnętrznym, bądź w indywidualnych umowach z pracownikami dodatkową przerwę w pracy określoną w art. 141 KP, która często potocznie określana jest „przerwą obiadową”.
Przerwa określona w art. 141 Kodeksu pracy nie jest wliczana do czasu pracy pracownika, a jej dzienny wymiar nie może przekraczać 60 minut. Wbrew potocznej nazwie przerwa ta może być przeznaczona przez pracownika zarówno na spożycie posiłku, jak i załatwienie spraw prywatnych.
Co istotne przerwa ta nie jest obowiązkowa. Oznacza to, że jej wprowadzenie jest uzależnione od woli pracodawcy. Jeżeli jednak pracodawca podejmie już decyzję o wprowadzeniu tej przerwy, to ustala zasady według których pracownicy będą mogli z niej skorzystać. Oczywiście pracodawca może pozostawić pracownikom w pewnym zakresie możliwość wpływania na granice czasowe przerwy, w ramach których będzie ona wykorzystana. Co równie istotne nie wszyscy pracownicy muszą korzystać z przerwy w tym samym czasie.
Na koniec warto podkreślić, że regulacje dotyczące przerwy bezpłatnej określonej w art. 141 KP nie naruszają wynikającego z art. 134 Kodeksu pracy obowiązku pracodawcy w zakresie zapewnienia 15-minutowej przerwy w pracy pracownikom, których dobowy wymiar czasu pracy wynosi co najmniej 6 godzin. Obie te przerwy mogą być wykorzystywane zarówno łącznie jak i oddzielnie.
